'Uitbehandeld'... een term die je niet in een medische diagnose wil horen, deze term betekent dan meestal geen goed nieuws. Wat betekent dit nare en beladen woord als je als moeder van een meisje van 10 jaar deze mededeling krijgt na een paar weken begeleiding voor dyslexie? De begeleider van het samenwerkingsverband geeft aan dat ze 'uitbehandeld' is.... ze gaat niet vooruit.
Allereerst zou het verboden moeten worden dat deze term in het onderwijs gebruikt wordt. Je dochter zit in groep 5 en een mevrouw van het samenwerkingsverband gebruikt deze term na een paar weken begeleiding. Uitbehandeld want ze gaat niet vooruit in niveau... Over wie zegt dit eigenlijk iets? Over het kind en haar mogelijkheden of over de dame die de begeleiding geeft? Ben je na een paar weken al 'uitbehandeld'?
Een nieuw behandelplan is er niet... RT is wegbezuinigd... af en toe wordt er gelezen met een stagiaire die een opleiding volgt voor klassenassistent. Verdere extra hulp is er niet, want ze is 'uitbehandeld'. Thuis moet er wel vooral meer gelezen worden. Moeder vecht tegen een stuk leesmotivatie, wat natuurlijk niet vreemd is. Wat betekent passend onderwijs hier?
Het vertrouwen is weg. Zo stond er ook in het behandelverslag van de mevrouw van het samenwerkingsverband een verkeerde geboortedatum en ook verkeerde namen. Knip- en plakwerk geeft moeder terecht aan. Het doet je als ouder echt pijn vertelt moeder. Dat kan ik mij voorstellen, want zelfs bij mij, iemand die het verhaal alleen maar aanhoort doet het pijn en voel ik de frustratie en verbazing.
School gaf zelfs aan dat het mogelijk ook ADD is..... begrijpt men dan niet dat kinderen met ernstige leerstoornissen moeite krijgen met de concentratie. Juist omdat ze tegen een stuk onvermogen aanlopen, niet weten hoe en wat ze moeten doen en niet mee kunnen komen. Logisch dat als iets te moeilijk is je gaat wegdromen... zouden wij dat ook niet doen...
Moeder belt omdat ze graag tips en adviezen wil. Hoe verder? Het meisje heeft een dyslexie verklaring. Ik heb moeder geadviseerd om te starten met een verwijsbrief van de huisarts voor een logopedist gespecialiseerd in dyslexie. Het zou fijn zijn als deze ook een screening met de Celf doet en kijkt naar onderdelen als taalbegrip en werkgeheugen. Maar ook de auditieve vaardigheden en het fonologisch bewustzijn. Waar moet nog aan gewerkt worden?
Een logopedist zou mogelijk kunnen gaan werken met Nieuwsbegrip en dit kan school dan ook oppakken. Moeder heb ik vooral tips gegeven om de leesmotivatie te bevorderen. Dit meisje moet lezen eerst weer leuk gaan vinden en elke dag een half uur lezen uit een verplicht boekje van school is beslist niet motiverend. Leesmotivatie betekent meer leeskilometers en mogelijk een groeiend leesniveau. Ook al wordt er geen dle van 60 gehad eind groep 8, als de leesmotivatie er is, al is het met hulpmiddelen zoals software, kan het kind ook zijn of haar dromen waar maken en zo ook dit meisje.
Daarnaast moet er aandacht gehouden worden voor het welbevinden op school. Succeservaringen creëren is daarbij stap 1. Zorg dat deze er zijn!! Die komen er niet als een kind de stempel krijgt 'uitbehandeld' te zijn.
Hoezo 'uitbehandeld'..... Moeten wij echt kinderen die net aan de basis staan van hun schoolleven op die manier 'opgeven'? Nu al dromen afnemen? Geef ze handvatten en werk aan het zelfbeeld. Geef ze kansen en mogelijkheden. Geef niet als begeleider of als leerkracht al op als het kind nog vecht! Als leerkracht of als begeleider kan je wel degelijk het verschil betekenen......
Allereerst zou het verboden moeten worden dat deze term in het onderwijs gebruikt wordt. Je dochter zit in groep 5 en een mevrouw van het samenwerkingsverband gebruikt deze term na een paar weken begeleiding. Uitbehandeld want ze gaat niet vooruit in niveau... Over wie zegt dit eigenlijk iets? Over het kind en haar mogelijkheden of over de dame die de begeleiding geeft? Ben je na een paar weken al 'uitbehandeld'?
Een nieuw behandelplan is er niet... RT is wegbezuinigd... af en toe wordt er gelezen met een stagiaire die een opleiding volgt voor klassenassistent. Verdere extra hulp is er niet, want ze is 'uitbehandeld'. Thuis moet er wel vooral meer gelezen worden. Moeder vecht tegen een stuk leesmotivatie, wat natuurlijk niet vreemd is. Wat betekent passend onderwijs hier?
Het vertrouwen is weg. Zo stond er ook in het behandelverslag van de mevrouw van het samenwerkingsverband een verkeerde geboortedatum en ook verkeerde namen. Knip- en plakwerk geeft moeder terecht aan. Het doet je als ouder echt pijn vertelt moeder. Dat kan ik mij voorstellen, want zelfs bij mij, iemand die het verhaal alleen maar aanhoort doet het pijn en voel ik de frustratie en verbazing.
School gaf zelfs aan dat het mogelijk ook ADD is..... begrijpt men dan niet dat kinderen met ernstige leerstoornissen moeite krijgen met de concentratie. Juist omdat ze tegen een stuk onvermogen aanlopen, niet weten hoe en wat ze moeten doen en niet mee kunnen komen. Logisch dat als iets te moeilijk is je gaat wegdromen... zouden wij dat ook niet doen...
Moeder belt omdat ze graag tips en adviezen wil. Hoe verder? Het meisje heeft een dyslexie verklaring. Ik heb moeder geadviseerd om te starten met een verwijsbrief van de huisarts voor een logopedist gespecialiseerd in dyslexie. Het zou fijn zijn als deze ook een screening met de Celf doet en kijkt naar onderdelen als taalbegrip en werkgeheugen. Maar ook de auditieve vaardigheden en het fonologisch bewustzijn. Waar moet nog aan gewerkt worden?
Een logopedist zou mogelijk kunnen gaan werken met Nieuwsbegrip en dit kan school dan ook oppakken. Moeder heb ik vooral tips gegeven om de leesmotivatie te bevorderen. Dit meisje moet lezen eerst weer leuk gaan vinden en elke dag een half uur lezen uit een verplicht boekje van school is beslist niet motiverend. Leesmotivatie betekent meer leeskilometers en mogelijk een groeiend leesniveau. Ook al wordt er geen dle van 60 gehad eind groep 8, als de leesmotivatie er is, al is het met hulpmiddelen zoals software, kan het kind ook zijn of haar dromen waar maken en zo ook dit meisje.
Daarnaast moet er aandacht gehouden worden voor het welbevinden op school. Succeservaringen creëren is daarbij stap 1. Zorg dat deze er zijn!! Die komen er niet als een kind de stempel krijgt 'uitbehandeld' te zijn.
Hoezo 'uitbehandeld'..... Moeten wij echt kinderen die net aan de basis staan van hun schoolleven op die manier 'opgeven'? Nu al dromen afnemen? Geef ze handvatten en werk aan het zelfbeeld. Geef ze kansen en mogelijkheden. Geef niet als begeleider of als leerkracht al op als het kind nog vecht! Als leerkracht of als begeleider kan je wel degelijk het verschil betekenen......